W odpowiedzi na Twój list

W odpowiedzi na Twój list.

Bo nie wiem, kim naprawdę jesteś,
Bo nie wiem, kim naprawdę jesteś.
Napisz krótki list, opisz siebie w nim,
Otwórz oczy i poczuj chłodny świt.
Chcę zachłysnąć się Twoim czystym powietrzem!
Bo kto pasuje tak jak ja do Twoich bladych ust?

Dziewczyna o pięknych, brązowych włosach siedziała na parapecie wpatrując się w panoramę Loitsche. W rękach kurczowo ściskała czerwoną kopertę. Bała się otworzyć. Cholernie bała się słów, które mogą być napisane na papierze. Samotna łza spłynęła po jej policzku. Jeszcze raz spojrzała na napis, który układał się w imię i nazwisko nadawcy. Uśmiechnęła się mimowolnie, przypominając sobie wszystkie dobre chwile. O złych pragnęła zapomnieć; zatopić je w jeziorze smutków i żalów, więcej o nich nie pamiętać. Wspólne spacery, trzymanie się za ręce, pierwszy prawdziwy pocałunek. Przecież byli wtedy jeszcze dziećmi! A jednak wierzyła w to, że ich miłość przetrwa do końca. Naiwna?
Długo jeszcze patrzyła to na kopertę, to na piękne Loitsche. Otworzyć i przeczytać? A może lepiej potargać, zniszczyć i zapomnieć?
Znów wróciły wspomnienia, jak rakieta lecąca w kosmos z zawrotną prędkością, znów pojawił się nieprzenikniony, niewytłumaczony strach. Jestem tchórzem, pomyślała.
Zamknęła oczy, wzięła głęboki oddech. Dotknęła lekko swojego zaokrąglonego brzucha. W jednej chwili pożałowała, że napisała mu o ciąży. Może wszystko potoczyłoby się inaczej, gdyby Tom żył teraz w błogiej nieświadomości, jak dawniej? Nie dostałaby listu, w którym pewnie zawarte nie jest żadne dobre słowo.
Wstała z parapetu. Położyła kopertę na biurku, po czym usiadła na satynowej pościeli swojego łóżka. Zatrzymała wzrok na nocnej lampce, aby potem przenieść go na fotografię stojącą na regale. Znów wszystko było takie podobne, wciąż czuła jego zmysłowy zapach. Nutka męskich, mocnych perfum, pomieszana z lekką, damską wodą toaletową.

Po tamtej nocy mam jeszcze sny...
Też czasami płaczę,
Często zmieniam twarze...

Uśmiechnęła się blado, lecz po chwili zorientowała się, że w sytuacji, w jakiej się znajduje, nie ma nic do śmiechu. Prawdopodobnie za chwilę dowie się, że to wszystko to przeszłość, a na dodatek zostanie zwyzywana od najgorszych. Przełknęła głośno ślinę. Ponownie podeszła do stolika. Sięgnęła po kopertę i wróciła na parapet. Sytuacja się powtórzyła. Znów pojawiły się wspomnienia, ale również strach. Po policzkach dziewczyny zaczęły spływać łzy, których nie tamowała. Nie widziała takiej potrzeby. Wyjęła z kieszeni żółtą, najzwyklejszą w świecie zapalniczkę. Podpaliła kawałek koperty. Ogień po chwili rozprzestrzenił się na całej powierzchni czerwonego papieru, zostawiając jedynie popiół.

Też czasami płaczę,
czasem zmieniam twarze,
waląc głową w stół.

Usłyszała kroki na schodach. Zdziwiło ją to, że nie były pojedyncze. Zza drzwi dochodziły stłumione głosy. Zamknęła oczy, wsłuchując się w słowa, ale za nic nie potrafiła ich zrozumieć; osoby za drzwiami mówiły zbyt cicho. Pukanie zupełnie zbiło ją z tropu. Nie miała siły się poruszyć, znów poczuła paraliżujący strach, jakby ktoś, kto stoi w przedpokoju, miał najbardziej złe zamiary wobec niej. Po pomieszczeniu rozległ się dźwięk otwieranych drzwi. Nadal nie uchyliła oczu. Ktoś podszedł do niej i delikatnie dotknął jej policzka. Poczuła dobrze znane jej perfumy. Ten zapach należał tylko do jednego człowieka na Ziemi. Do człowieka, którego kochała.
- Wszystko będzie dobrze, kochanie - szepnął, a jego ręka spoczęła na jej brzuchu.

Otwórz oczy i poczuj chłodny świt.
Chcę zachłysnąć się Twoim czystym powietrzem!
Bo kto pasuje tak jak ja do Twoich bladych ust?

KONIEC

Wow!
Przeczytałam....fajne i wszystko dobrze sie zakończyło.

Ej no, sielanka.

Można by 2 część z tego zrobić ;P

JEEEEEEZU ! Boskie ! koooocham toooooooooooooooooooooo ! zajeczepiste.

	MambuŚka napisał:
	Można by 2 część z tego zrobić ;P

Tak myślisz?
Opowiadanie było pisane jako jednoczęściówka, a na drugą część pomysłu nie mam...

ja mam, ja mam !
czekajcie...no to, ze tak ten ona urodzi dziecko ale okaze sie, ze poronila i beda rozpaczali...Tom bedzie probowal pocieszac ja ale bez skutku Tom idac przez przejscie potraci go samochud laska pomysli ze zgina (ale przezyl) i sie potnie ale tez przezyje.
gópi pomysl.

martaax33_ej_merphxd, ale masz czarne myśli. ;dd

nooo, nawet. ;]